Op de vrachtwagen rijden is alleen voor mannen?! Ladytrucker Kathleen bewijst het tegendeel!

17 maart 2021

Hoe lang ben je al in het bezit van je groot rijbewijs?

Ik heb nog niet zo heel lang mijn CE. Afgelopen zomer heb ik deze behaald. Ik heb hier hard voor moeten knokken, maar het is me wel gelukt!

De coronaperiode kwam hier natuurlijk ook nog tussen, dus ik heb moeten afrijden met een mondkapje op. Dat was wel een dingetje. Ik was heel erg zenuwachtig en het heeft altijd wel in me gezeten. Ik was al heel snel klaar voor het examen, maar ik heb examenvrees. Dat is dus echt niet handig. Ik was dus heel erg blij toen ik het haalde!

Hoe bevalt het je als ladytrucker?

Ik ben echt een kilometer vreter. BK is zo’n mooi bedrijf om voor te mogen werken, je krijgt alle kansen en de ruimte om je dingen te doen en te leren. Ze staan overal voor open en dat is super fijn, vooral als beginnend chauffeur.

Wat deed je voor werk voordat je ladytrucker werd?

Ik was life coach. Iets totaal anders dus. Ik vond dit heel leuk want ik help heel graag mensen, maar iedere keer de klanten moeten werven vond ik niet fijn. Toen ben ik bij een boodschappenbezorgdienst gaan werken op een busje. Dat heb ik met super veel plezier gedaan en ik zie dit dan ook echt als mijn snuffelstage.

Het is wel zo dat heel veel van mijn vrienden chauffeur zijn dus het was niet geheel vreemd dat ik hier interesse voor ontwikkelde. Ook mijn opa was trucker en mijn vader heeft ook het groot rijbewijs. Hij werkte bij de brandweer en reed daar de branden, maar repareerde ook de vrachtwagens, hij was monteur.

Gek genoeg heb ik daar nooit zo bij stilgestaan. Ik merkte dat ik het bezorgen met het busje leuk vond, ik deed dat met liefde en plezier, maar ik wilde wel verder; wat van de wereld zien. Dat was  toen mijn beredenering. Maar als ik nu verder na ga denken: ik maak al jaren lang mijn eigen auto’s, ik maak die van mijn vrienden, en ja dan is de stap eigenlijk helemaal niet zo raar om de vrachtwagen op te gaan en is het er eigenlijk met de paplepel ingegoten.

“De geur van diesel en olie vind ik heerlijk!”

Ik was altijd heel graag bij mijn vader in de buurt terwijl hij de vrachtwagens aan het repareren was. Ik kijk heel graag mee en dook ook zelf onder de auto om alles te bekijken. De geur van diesel en olie vind ik heerlijk!

Maar ik was 40 en ja, om dan een carrière switch te maken en je rijbewijs te gaan halen en al die dingen, dat is wel een dingetje natuurlijk. Het is een best pittige opleiding en vind maar eens een bedrijf die je kan sponsoren.

Het is een hele dure opleiding, dus ik heb wel rondgekeken en kon bij een ander uitzendbureau ook wel mijn rijbewijs halen….

Ondertussen rijden we op de snelweg en wordt er door een mannelijke collega chauffeur met de lichten geknipperd en gezwaaid. “Ja de ladytruckers hebben dit altijd.” Hij haalt ons in en bedankt ons door middel van zijn lichten dat we hem voor lieten gaan.

…. dus ik ben wel her en der op gesprekken geweest maar het was het steeds net niet. Toen zei een vriendin van mij: “Ga eens bij 24/7 praten. Ga gewoon eens buurten en kijk gewoon wat er uit komt.”

Dat heb ik gedaan en op een gegeven moment belde Marsha (intercedent vestiging Son) me op en toen ging ik dus helemaal stuk, want die vertelde dat mijn droom om ladytrucker te worden in vervulling zou gaan!! Ze was heel verbaasd hoe ik reageerde want ik ging echt helemaal uit mijn plaat.

Hoe is de opleiding je bevallen?

Ik kwam in de eerste groep die een klasje bij 24/7 had, dus daar zat ik dan als enige vrouw. Ik was ook de oudste, maar wel de meest enthousiaste. Dan ga je dat traject in, ik heb het als heel zwaar ervaren, maar ook als iets heel moois, want ik wou zo graag.

Je moet veel van een vrachtwagen weten, en ook al maak ik al jaren mijn eigen auto’s, er kwamen daar termen voorbij waarvan ik dacht, wat zeg je?!

Je leert heel veel over de vrachtwagen waarvan je denkt, waarom moet ik dat leren?  Want eigenlijk heb je maar één ding nodig als je pech onderweg krijgt en dat is het nummer van de baas.

Maar ik moet wel heel eerlijk zeggen, bij BK is het goed geregeld. We hebben onze eigen mensen in het wagenparkbeheer die alles super goed bijhouden, ik heb daar het rechtstreekse nummer van. Als er dan onderweg iets aan de hand is kan ik hem altijd bereiken. Dat is gewoon super!

En wat betreft de opleidingsklas, dat is wel heel erg leuk. We waren met 6 waarvan er 2 helaas niet door de opleiding kwamen. De theorie en het leren moet je echt niet onderschatten. Maar we hebben nog steeds contact met z’n allen. We hebben tijdens de opleiding een groepsapp aangemaakt en die gebruiken we nog steeds. Ik heb dus niet alleen de opleiding gedaan maar ook echte vrienden gemaakt. Vrienden voor het leven! We spreken elkaar niet veel, maar als je elkaar tegen komt onderweg is het super stoer om elkaar in zo’n machtig monster te zien rijden. Dan wordt er wel een paar keer naar elkaar geknipperd en getoeterd. Het is mooi om te zien dat je allebei je doel hebt bereikt.

Je rijdt nu veel internationaal. Hoe bevalt dat je?

Ik rijd sinds ruim 1 jaar internationaal en dat is helemaal geweldig. Er zijn eigenlijk 2 soorten chauffeurs: een die heel graag internationaal wil rijden, maar er zijn ook een hoop chauffeurs die graag elke avond thuis zijn. Je hebt een sociaal leven, maar als internationaal trucker is dat maar heel beperkt. Daarnaast ben ik alleenstaande moeder, mijn oudste is het huis uit maar mijn jongste is 12, dus dat is soms wel lastiger. Nou heb ik een lieve vriend die voor ze zorgt als ik niet thuis ben. Hierdoor kan ik mijn passie en mijn droom volgen.

Ik moet soms wel wat minder hoor, sinds november reed ik volledig internationaal, maar mijn zoon doet vwo en dat is soms wel lastig te combineren met mijn truckersbestaan. Hij heeft zeker met die corona situatie thuis wat meer begeleiding nodig, dus vanaf volgende week ga ik maximaal 2 dagen weg in de weken dat hij bij mij is, en de weken dat hij bij zijn vader is ga ik wel volledig weg.

“Ik denk regelmatig: wanneer gaat iemand me wakker maken die tegen me zegt, nu moet je echt gaan werken Kathleen”

Weet je wat het is, het werk voelt echt als een droom. Natuurlijk ben ik als ik aan het rijden ben met mijn werk bezig en heb ik veel verantwoordelijkheden bij me, maar ik denk regelmatig ‘wanneer gaat iemand me wakker maken die tegen me zegt, nu moet je echt gaan werken Kathleen’. Ik ben nu 42 en ik heb eigenlijk nog maar heel weinig van Europa gezien. Als ik dan zie dat ik met BK door heel Europa kan rijden dan is dat wel een heel mooie kans. Dat vind ik echt geweldig. De combinatie van mijn werk en dan ook nog plekken bezoeken waar ik anders nooit zou komen is echt geweldig.

Wat wilde je vroeger worden toen je een klein meisje was?

Dierenarts, maar toen bleek dat dat er niet in zat bedacht ik dat ik kok zou moeten worden. Dat heb ik een blauwe maandag gedaan maar daar was ik dood ongelukkig in. Dat tussen 4 muren zitten was niks voor mij.

“Ik ben echt een kilometer vreter en had geen betere keuze kunnen maken”

In de periode dat ik life coach was ging ik bij cliënten op bezoek en dat vond ik super. Ik maakte ook uitstapjes met ze en dat was heel leuk om te doen. Maar alles begon pas op zijn plaats te vallen toen ik bij Albert Heijn begon met bezorgen met mijn ‘blauwe monster’. Toen was de stap om de vrachtwagen op te gaan, klein. Ik ben echt een kilometer vreter en had geen betere keuze kunnen maken.

Ik heb voordat ik bij BK kwam 2 andere werkgevers gehad. De ene was maar een blauwe maandag en de andere was voor een heel ander soort vervoer, namelijk in het grondverzet. Prachtig om te doen, maar op het moment dat je een halve week je rijbewijs hebt en dan op een talud staat van 2,5 meter hoog die je die week zelf hebt gestort, is dat toch wel een dingetje. Ik werd er heel onzeker van en eigenlijk niet zo heel gelukkig. Ik had op een gegeven moment echt zoiets van ‘wat heb ik nou toch gedaan’. Eigenlijk was de passie die ik voor het vak had weg. En als ik dan nou zie wat BK mij terug heeft gegeven, dat is fantastisch. Zij hebben mijn passie terug gegeven en zo veel meer.

Naar wat voor transport gaat je voorkeur uit?

Het liefste rijd ik internationaal op de motorwagen. Waarom denk je misschien? Je wil, zeker als vrouw zijnde, veilig staan. Je bent vrouw, dus je bent sowieso ondanks alles een kwetsbaardere schakel voor onderweg, zeker in het internationale.

Wat bedoel je precies met ‘zeker als vrouw zijnde’?

Je komt wel heel veel dingen tegen waar je op voorbereid moet worden. Overigens wordt dit wel heel goed verteld in de opleiding. Want helaas wordt je ook in transport als vrouw zijnde niet altijd hetzelfde behandeld als de mannen die precies hetzelfde werk doen. Ik heb het dan niet over mijn opdrachtgevers, maar wel over de situaties onderweg.

Houd rekening met racisme, intimidatie, gekke dingen. Dat gebeurt helaas allemaal echt. Hier in Nederland nog niet zo zeer, maar onderweg kom je wel veel dingen tegen waarvan je denkt ‘wij vrouwen zijn nog wel uniek in de wereld van het vrachtwagen rijden’.

Het nadeel van rijden met een trekker oplegger is dat als je onderweg bent met 16,5 meter en je moet gaan overnachten, 9 van de 10 keer de parkeerplaatsen al vol zijn. Rijd je met een 11 meter lange motorwagen, dan kan je net wat makkelijker parkeren. Je kunt deze namelijk ook gewoon bij de auto’s neerzetten.

Onderschat het niet, het is nog steeds 11 meter lang, 4 hoog en 2,6 meter breed, het doet niets onder aan de 16,5 meter van de trekker oplegger. Maar dat is een van de redenen, of eigenlijk de hoofdreden, waarom ik liever niet met trekker oplegger naar het buitenland wil.

Dit lukt niet altijd hoor, ik ga toch wel regelmatig met deze combinatie naar het buitenland. Als ik dan eerlijk moet kijken naar wat ik het leukste vind, dan is dat het toch wel. Het is puur om de veiligheid dat ik het liever niet doe, terwijl diep in mijn hart vind ik het het mooiste om als vrouw zijnde  zo’n monster van 16,5 meter te mogen besturen, dat is absurd.

Een ander voorbeeld waar ik rekening mee houd is hoe de vrachtwagen er uitziet. Ik heb bijvoorbeeld toen ik geslaagd was een kentekenbord gekregen met ladytrucker er op. Daar ben ik super trots op, maar ik zou deze nooit voor het raam leggen. Want ik rijd internationaal en iedereen kan dan zien dat er een vrouw in deze cabine ligt te slapen.

Je had het net al even over dat je vaak anders behandeld wordt dan je mannelijke collega’s. Heb je veel te maken met vooroordelen?

Regelmatig zijn er wel situaties waarvan ik denk dat als ik een man was ik anders behandeld zou worden. Voorbeelden hiervan zijn dat ik bijvoorbeeld het moeilijkste dock aangewezen krijg omdat ik me moet bewijzen. Of er wordt juist gezegd ‘pak jij dat dock maar want jij bent een vrouw en die is wat makkelijker’. Er zijn ook veel mannen die denken dat we altijd worden geholpen en overal voorrang krijgen. Dat is echt flauwekul want wij werken net zo hard als onze mannelijke collega’s. De vracht is en blijft mijn verantwoordelijkheid, dus zorg er ook voor dat ik dit zelf op de juiste plek achterlaat. Dit is voor vrouwen niet anders van voor mannen.

Er zijn soms ook pallets die meer dan 1000 kilo wegen. Die doe ik ook gewoon zelf. En als er geen elektrische pompwagen is dan doe ik dit ook zelf met de hand. Ik heb er zelf voor gekozen om ladytrucker te worden, dus dan moet ik ook gewoon ladytrucker zijn en breng ik zelf de goederen op een veilige manier van A naar B en los ik ook zelf.

Maar je komt ook echt de raarste dingen tegen. Bijvoorbeeld mensen die helemaal stuk gaan omdat er een vrouw achter het stuur zit. Gisteren had ik dat nog, ik reed door een heel smal stukje, dus ik deed dat echt rustig want er waren wegwerkzaamheden en er was een meneer op de scooter die viel haast van zijn scooter af want er zat een vrouw achter het stuur. Het gebeurt echt, niet alleen in strips.

Wat vind je het leukste aan ladytrucker zijn?

De vrachtwagen is mijn alles: mijn kantoor, huis, alles in één. Ik heb in principe alles dus wat wil een mens nog meer. Ik zie van alles. Ik vind het geweldig. Ik ben in landen geweest die heel hoog op mijn lijstje stonden maar er nog nooit was geweest, en nu rijd ik er gewoon heen.

Ik voel me zo geweldig als ik met de vrachtwagen in het donker Oostenrijk rijd en dat ik de volgende ochtend als ik heb overnacht de gordijnen open doe en ik tussen de bergen sta. Dan zie je pas waar je echt bent en dat is geweldig.

“Ik heb van mijn hobby mijn werk kunnen maken. 24/7 heeft mij dit gewoon gegund en daar ben ik echt eeuwig dankbaar voor”

Ik heb het afgelopen jaar best veel landen aangedaan, ook landen waar ik nog nooit geweest was. Dat is betaald vakantie houden. Natuurlijk met beperkingen want ik heb de verantwoordelijkheid over de vrachtwagen en lading, maar ik vind het zeker geen straf. Ik heb van mijn hobby mijn werk kunnen maken. 24/7 heeft me dit gewoon gegund en daar ben ik echt eeuwig dankbaar voor.

-Dan komt er een mannelijke collega langs lopen die zwaait-

“Dat vind ik ook zo leuk, Ik ben gewoon echt one of the guys. Dat is gewoon zo uniek. Ik ben niet anders, ik word echt gezien als volwaardig collega en niet gezien als ‘dat vrouwtje’. Een grappig verhaal was vorig jaar tijdens de nieuwjaarsborrel. Ik zat toevallig aan een tafel met allemaal truckers die bij mij kwamen zitten. Toen zei mijn vriend op een gegeven moment, ik ben maar met de vrouwen begonnen over stofzuigers, want ik snapte helemaal niet waar jullie het over hadden. En dan denk ik, ohja het is echt een omgekeerde wereld bij ons. Hij werkte op dat moment in een witgoed winkel. Dus hij weet alles van stofzuigers en ik over vrachtwagens. Dat is niet de standaard, maar dat is wel echt zoals het is.

Heb je nog een droom?

Ja mijn grote droom is een vaste auto die ik kan aankleden. Waar ik mijn raam bandjes kan ophangen, mijn hoge hakjes met lampje er onder op het dashboard kan zetten. Echt die ladytrucker zijn. Voor de rest heb ik alles al.

Kathleen, we hopen van harte voor je dat je droom ooit nog verder uitkomt! Wij bedanken je voor je enthousiasme en tijd en zijn blij dat we je deze kans hebben kunnen bieden! Wij wensen je alle goeds voor de toekomst en veel veilige kilometers!